Mladoboleslavsko

Doksy 

Powstałe w drugiej połowie XIII wieku miasto Doksy to obecnie najbardziej znany i cieszący się największą popularnością ośrodek rekreacyjny w północnych Czechach. Do rozwoju miasta w znaczący sposób przyczynił się cesarz Karol IV., Przyznał Doksom wiele ważnych przywilejów, zaś w roku 1367 kazał zbudować Wielki Staw, czyli dzisiejsze Jezioro Máchovo. Duży rozkwit Doks nastąpił również po 1928 roku, kiedy na brzegu Jeziora Máchovo otwarto plażę. Trzy dekady później miasto szczyciło się już statusem znanego ośrodka rekreacyjnego i uzdrowiskowego. Najbardziej charakterystycznym punktem Doks jest rynek z pochodzącą z XVII grupą rzeźb o tematyce maryjnej,  kościołem św. Bartłomieja, w którym znajduje się kopia figury Panny Marii z Montserrat, tzw. Czarnej Madonny. Z pozostałych zabytków na uwagę zasługuje renesansowy zamek (tymczasowo niedostępny dla zwiedzających), Szpitalik, pierwotnie przytułek i sierociniec, który obecnie jest muzeum Karla Hynka Máchy. Małych turystów z pewnością zainteresuje Muzeum Czterolistnej Koniczynki (popularny czeski komiks dla najmłodszych – przyp. tłum.) i ścieżka naukowa.

Okna

Miejscowość leżąca na zachód od wzniesienia Bezděz i na południe od Doks. Zasiedlona przez rolników wieś już od najdawniejszych czasów należała do posiadłości koronnych Bezděz. Współcześnie Okna nastawione są głównie na turystykę i rekreację, można tu jednak znaleźć również stare, drewniane domy.

Ždírec

Miejscowość położona około 8 km na południe od Doks, pomiędzy miejscowościami Okna i Blatce. Pierwsza wzmianka o Ždírci pochodzi z  1052 roku. Do miejscowych zabytków historycznych należy kościół św. Jakuba, budynek dawnej plebanii oraz cztery domy wzniesione w stylu architektury ludowej.

Blatce

Turystyczna wieś Blatce leży w dolinie Konrádovský důl i na początku XV wieku była częścią posiadłości przynależących do zamku Houska. Ze względu na tutejsze gleby wieś początkowo nosiła nazwę Bláto (Błoto), która w późniejszym okresie została zdrobniona na Blatce. Częścią miejscowości jest też, dzieląca z nią wspólną historię, osada Blatečky. Znajduje się tu kilka historycznych budynków, których przykładem są domy o numerach 12 i 13. Oprócz tego Blatečky są dogodnym punktem wypadowym do wypraw wspinaczkowych na pobliskie piaskowcowe skałki – Pohádkový Důl, Krakví, czy wąwóz Itálie. Nieco na zachód, nad szosą znajduje się grupa skał o nazwie Królewna Śnieżka i Siedmiu Krasnoludków.

Houska

W skali Europy Środkowej zamek Houska jest budowlą unikatową, ze względu na oryginalną średniowieczną kaplicę zamkową, zbudowaną w stylu gotyckim.  Został wzniesiony prawdopodobnie przez panów z Dubé. Około 1590 roku zamek został przekształcony w renesansowy pałac na planie czworokąta, z zamkniętym wewnętrznym dziedzińcem. Na dachu budowli znajduje się niewielka widokowa wieżyczka. Ściany zamkowej kaplicy pokryte są malowidłami z XIV i XVI wieku, bezpośrednio z kaplicą sąsiaduje również niewielka sala rycerska. Według legendy kaplica stoi bezpośrednio nad bramą do piekła.

Dolina Kokořínský Důl

Kokořínský Důl, o długości 14 km, jest jedną z najpiękniejszych czeskich dolin. , Wychodzą z niej dodatkowo liczne wąwozy, obfitujące w różnorodne piaskowcowe formacje skalne. Również sama dolina zbudowana jest głównie z bloków piaskowcowych. Znajduje się tu także wiele wież skalnych, które miejscami przekształcają ten teren w skalne miasto. Można tu natrafić na głębokie kaniony, groty i trawersy skalne, jak również romantyczne, porośnięte liliami wodnymi jeziorka i malownicze drewniane chaty. Do najpiękniejszych miejsc należą osady Vojtěchov i Hlučov, z  architekturą ludową i resztkami młyna, częściowo zagłębionego w skale, osadą trampów Harakoko, popularnym kąpieliskiem Jezioro Harasovské, młynem Mlčeň i innymi ciekawostkami. Unikatowe są jeziorka Vojtěchovská Tůň, Hlučovská Tůň i Podhradská Tůň, z licznymi gatunkami roślin i miejscami lęgowymi ptaków.

Kokořín

Zamek Kokořín wznosi się na górującej nad doliną Kokořínský Důl piaskowcowej skale. Powstał na początku XIV wieku, prawdopodobnie na polecenie praskiego burgrabiego Hynka Berka z Dubé. Po wojnach husyckich często zmieniał swych właścicieli, w końcu został jednak opuszczony i zaczął popadać w ruinę. Pod koniec XIX wieku został nabyty przez praskiego przedsiębiorcę Václava Špačka, którego syn Jan, przed wybuchem I Wojny Światowej,  odnowił zamek w stylu neogotyckim. Ze względu na kształt murów obronnych Kokořín przypomina statek, którego maszt, w postaci głównej okrągłej baszty, osiąga wysokości 38 metrów. W skład zamku wchodzi również donżon, który podczas rekonstrukcji został podwyższony o jedno piętro i zadaszony. Dzięki temu  od tamtej pory pełnił funkcję mieszkalną. Jego ściany pokrywają malowidła o tematyce rycerskiej, które są autorstwa J. Fischera. W zboczu pod zamkiem znajdują się tzw. Nedamy, które są częściowo sztucznymi, wyżłobionymi w piaskowcowych skałach jaskiniami.  Podczas Wojny Trzydziestoletniej wykorzystywane były przez tutejszych mieszkańców jako kryjówka.